De vereniging is rond 1900 voortgekomen uit de plaatselijke landbouwvereniging. Voor die tijd, kregen bij een sterfgeval of een begrafenis, de nabestaanden ondersteuning van de noabers (buren). Vanouds is het de gewoonte dat in geval van overlijden de verwanten van de overledene de noaste noaber (meest nabije buurman) op de hoogte stellen van het overlijden. De noaste noaber heeft dan tot taak om de overige noabers officieel op de hoogte te stellen van het overlijden. Tot de noaberplicht van de gezamenlijke noabers behoort vervolgens het verzorgen van rouwkaarten en dergelijke en het dragen van de kist. Ook was het gebruikelijk dat de noabers bij overlijden de luiken/gordijnen van het huis van de overledene dicht deden. Wie van de noabers de rouwkaarten moesten bezorgen werd vaak bepaald aan de hand van het trekken van briefjes. Vroeger kon dit bezorgen van rouwkaarten (met de fiets of te paard) een hele opgave zijn als bijvoorbeeld veraf woonachtige familieleden van het overlijden op de hoogte gebracht moesten worden.
Door moderne ontwikkelingen, minder boeren, mogelijkheid om zich te vezekeren en de toenemende ontwikkelingen, neemt de praktische betekenis van de noaberschap en van de noaberplicht af.
Vanaf ongeveer 1900 vond er een kentering plaats en werden er begrafenisverenigingen opgericht, die de taak van de buurtgenoten overnamen. Op 15 mei 1909 werd de Begrafenisvereniging Harkstede-Scharmer opgericht. Later is crematie toegevoegd.
Op 16 mei 2009 vierde onze vereniging het 100 jarig bestaan. Deze dag bestond uit meerdere
activiteiten waaronder: muziek, rondrit door het dorp met originele rouwkoets, theater, en een expositie in De Graankorrel.
Als blijk van waardering voor deze hoge mate van verdienstelijkheid overhandigde de burgemeester de erepenning van de gemeente Slochteren aan de voorzitter.
